استیون هاوکینگ یکی از بزرگترین دانشمندان و فیزیکدانان نظری تاریخ است که زندگیاش نمونهای بینظیر از قدرت اراده و پشتکار بود. باوجود اینکه بدنی فلج و محدود داشت، ذهنی درخشان و آزاد داشت که توانست مرزهای دانش بشری را بهطرز شگفتانگیزی گسترش دهد.
استیون هاوکینگ در سال ۱۹۴۲ در انگلستان متولد شد و از همان جوانی علاقه زیادی به فیزیک و علوم داشت. اما در سن ۲۱ سالگی به بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) مبتلا شد؛ بیماریای که باعث فلج تدریجی عضلات و محدود شدن توانایی حرکت و صحبت کردن میشود. پزشکان پیشبینی کردند که او چند سال بیشتر زنده نخواهد ماند، اما هاوکینگ با اراده قوی خود بیش از پنجاه سال زندگی کرد و در دنیای علم به اوج رسید.
با وجود محدودیتهای جسمی، استیون هاوکینگ نظریههای مهمی درباره سیاهچالهها، کیهانشناسی و منشأ جهان ارائه داد. او مشهورترین کشف خود را با عنوان «تابش هاوکینگ» مطرح کرد که نشان میدهد سیاهچالهها برخلاف تصور قبلی، میتوانند انرژی منتشر کنند و به مرور زمان تبخیر شوند.
همچنین هاوکینگ با همکاری دیگر دانشمندان نظریهای ارائه داد که نشان میدهد جهان نقطه آغاز مشخص و مرز زمانی ندارد؛ نظریهای که باعث تحول در درک ما از کیهان شد.
فلج بودن بدن هاوکینگ باعث نشد که او از پژوهش و تدریس باز بماند. او با کمک تکنولوژیهای ویژه، مانند سیستمهای رایانهای که از حرکات چشم یا صدای مصنوعی استفاده میکرد، توانست ارتباط برقرار کند و سخنرانی کند. این موضوع نشاندهنده عزم و اراده غیرقابل تصور اوست.
استیون هاوکینگ نه فقط به خاطر کشفیات علمیاش بلکه به دلیل زندگی الهامبخش خود به یادها مانده است. او به میلیونها نفر در سراسر جهان ثابت کرد که محدودیتهای جسمی نمیتوانند مانع پیشرفت ذهن و روح انسان شوند.