در دهههای اخیر، با گسترش اینترنت و دسترسی آسان به محتوای پورنوگرافی، بسیاری از الگوهای رفتاری جنسی در جوامع دستخوش تغییر شده است. یکی از این تغییرات، افزایش توجه و رواج رابطه مقعدی میان زوجهاست. هرچند این نوع رابطه در فرهنگها و ادیان مختلف تابو بهشمار میرود، اما به نظر میرسد که نمایش مکرر آن در فیلمهای پورنو، باعث گرایش بیشتر برخی افراد به تجربه آن شده است.
فیلمهای پورنو رابطه مقعدی را معمولاً بهعنوان عملی لذتبخش، عادی و بدون پیامدهای منفی به تصویر میکشند. این نمایش غیرواقعی سبب میشود برخی افراد، بهویژه جوانان، تصور کنند این عمل همواره امن و رضایتبخش است. در حالی که در واقعیت، رابطه مقعدی میتواند با درد، آسیبهای جسمی و خطر بالای ابتلا به بیماریهای مقاربتی همراه باشد.
تماشای مکرر پورنو باعث شکلگیری انتظارات غیرواقعی از شریک جنسی میشود. برخی مردان پس از دیدن صحنههای مکرر رابطه مقعدی، از همسران خود توقع دارند همان رفتار را تکرار کنند. این فشار میتواند منجر به نارضایتی، اجبار و حتی آسیبهای روانی برای زنان شود.
پورنوگرافی به مرور زمان باعث عادیسازی رابطه مقعدی میشود. چیزی که پیشتر در بسیاری از فرهنگها بهعنوان عمل ممنوع یا غیرمعمول تلقی میشد، اکنون توسط برخی نسلهای جوان بهعنوان بخشی از تجربه جنسی در نظر گرفته میشود. این تغییر نگرش اجتماعی تا حد زیادی تحت تأثیر بازنماییهای رسانهای است.
بر مردان: احساس میکنند برای مردانگی یا جذابیت باید این عمل را تجربه کنند.
بر زنان: ممکن است احساس فشار یا اجبار کنند و در صورت عدم تمایل، دچار تعارض در رابطه شوند.
بر جامعه: افزایش ناهماهنگیهای جنسی و بروز مشکلات روانی، بهویژه در روابط زناشویی.
در فیلمهای پورنو، هیچگاه به مشکلات واقعی رابطه مقعدی مثل پارگی بافت، خونریزی، انتقال HIV و HPV یا هموروئید اشاره نمیشود. این در حالی است که در عمل، خطرات جسمی و بهداشتی بسیار جدی وجود دارد.
پورنوگرافی نقش مهمی در رواج رابطه مقعدی داشته است؛ چرا که آن را عادیسازی کرده، انتظارات غیرواقعی ایجاد نموده و تابوهای فرهنگی را کمرنگ ساخته است. با این حال، باید توجه داشت که این نمایشها غالباً با واقعیت فاصله دارند و پیامدهای جسمی و روانی جدی رابطه مقعدی را نادیده میگیرند. بنابراین، آموزش درست جنسی، آگاهیرسانی علمی و گفتوگوی سالم میان زوجین ضروری است تا افراد تصمیمات آگاهانه و بدون اجبار بگیرند.