زودانزالی یکی از رایجترین اختلالات جنسی مردان است و تأثیر آن تنها به فرد مبتلا محدود نمیشود. شریک جنسی نیز میتواند اثرهای روانی قابل توجهی تجربه کند که بر رضایت جنسی، روابط عاطفی و سلامت روان او تأثیرگذار است.
عدم توانایی مرد در کنترل انزال، ممکن است باعث نارضایتی جنسی شریک شود.
شریک جنسی ممکن است احساس کند که نیازهای جنسی او برآورده نمیشود، حتی اگر مرد تمام تلاش خود را کرده باشد.
طولانیمدت، این موضوع میتواند کاهش علاقه به رابطه جنسی را به دنبال داشته باشد.
شریک جنسی ممکن است احساس اضطراب یا فشار برای انجام رابطه جنسی موفق داشته باشد.
نگرانی از تکرار تجربهٔ ناخوشایند قبلی میتواند باعث ایجاد تنش قبل و هنگام رابطه جنسی شود.
این اضطراب گاهی منجر به دوری یا اجتناب از رابطه جنسی میشود.
شریک جنسی ممکن است خود را مسئول مشکل بداند و احساس گناه کند.
برخی افراد فکر میکنند که مشکل ناشی از آنهاست یا اینکه نمیتوانند مرد را راضی نگه دارند.
تجربهٔ مکرر زودانزالی میتواند باعث کاهش اعتماد به نفس شریک جنسی شود.
تصور شریک دربارهٔ کیفیت رابطه و رضایت عاطفی ممکن است تغییر کند.
این کاهش اعتماد به نفس گاهی منجر به مشکلات ارتباطی و اختلافات میشود.
احساس نارضایتی و ناکامی ممکن است باعث افسردگی، عصبانیت یا ناامیدی در شریک شود.
در برخی موارد، مشکلات زودانزالی مرد باعث اختلالات روانی جزئی در شریک جنسی میشود.
ارتباط باز و صادقانه: صحبت کردن دربارهٔ مشکل، کاهش سوءتفاهم و فشار روانی را به دنبال دارد.
مشاوره زوجین: درمان مشترک توسط روانشناس جنسی میتواند اثرات روانی را کاهش دهد.
تمرینات مشترک و تکنیکهای رفتاری: استفاده از روشهای توقف–شروع یا تمرینات کنترل انزال میتواند مشارکت شریک را افزایش دهد.
آموزش جنسی و مدیریت انتظارها: آگاهی از اختلال و فهم اینکه مشکل از شریک نیست، میتواند اضطراب و احساس گناه را کاهش دهد.
تقویت رابطه عاطفی: تمرکز بر جنبههای غیرجنسی رابطه (محبت، توجه، گفتوگو) باعث کاهش فشار روانی میشود.
زودانزالی یک اختلال جنسی مردانه است، اما اثر روانی آن به شریک جنسی نیز منتقل میشود. شناخت، آموزش و درمان مشترک میتواند رضایت جنسی و سلامت روان هر دو طرف را بهبود دهد و رابطه را تقویت کند