اخلاق نیک موارد زیادی دارد که نمی توان تمام آنرا بیان کرد، لکن به سه مصداق آن اشاره میکنیم: نخست: به دیگران فائده رساندن با مال، زبان، کردار و رفتار.
دوم: به کسی ضرر نرساندن و دفع ضرر: هیچگاه به دیگران گزند، نقصان و آسیب نرسانیم و  فردی را تحقیر نکنیم، همگان از دست و زبان ما در آرامش باشند. 
بزرگترین بداخلاقی اینست که: انسان برادر مسلمان خود را حقیر، کوچک و خوار شمرده و توهین کند. 
نیکوترین خصلت اینست که: برادر مسلمان خود را وصف کرده و رفتار،کردار و اعمال نیک او را بیان نمائیم، و از بدی هایش چشم پوشی کرده و او را نصیحت کنیم هرگاه پند پذیرفت نیکوست و هرگاه نپذیرفت او دانــد و الــلــه سبحانه وتعالی.  
بداخلاقی دیگر اینست که: نداشتن محبت میان همدیگر: بایستی مسلمانان باهم دوستی، محبت و صمیمیت داشته باشند. 
سوم: با برادر مسلمان با تبسم ملاقات و سلام کردن، بنده باایمان تماماً فایده است و پیوسته از او اعمال نیکو و اخلاق برازنده صادر می شود. 
سرانجام این صفات خوش دارالسلام (بهشت) است.
و صلی الله علی خیر خلقه محمد و آله و صحبه اجمعین.
بهره‌برداری ثاقب از آوای الشیخ ابومحمد البشاوری "حفظه الله"