ازدواج یکی از مهمترین تصمیمهای زندگی هر انسان است؛ تصمیمی که نهتنها آینده فردی، بلکه مسیر زندگی عاطفی، اجتماعی و خانوادگی انسان را تعیین میکند. انتخاب همسر شبیه انتخاب شریک سفر عمر است؛ اگر انتخاب درست باشد، سفر آرام، زیبا و همراه با رشد خواهد بود و اگر اشتباه باشد، سالهای زیادی از زندگی را دچار چالش و ناآرامی میکند.
به همین دلیل شناخت معیارهای صحیح برای انتخاب همسر، اهمیت ویژهای دارد.
اخلاق نیک و صداقت مهمترین معیار در انتخاب همسر است. فردی که راستگو، مهربان، وفادار و مسئولیتپذیر باشد، میتواند ستون اصلی یک رابطه سالم را شکل دهد.
زندگی مشترک بدون اخلاق و صداقت، دیر یا زود به بیاعتمادی و جدایی منجر میشود.
یکی از نشانههای آمادگی برای ازدواج، بلوغ فکری و عاطفی است.
فرد بالغ:
در برابر مشکلات مسئولانه رفتار میکند،
احساساتش را کنترل میکند،
تصمیمهای منطقی میگیرد،
و میتواند شریک قابلاعتمادی باشد.
بدون این بلوغ، کوچکترین اختلافها به بحران تبدیل میشود.
ازدواج فقط پیوند دو فرد نیست، بلکه پیوند دو خانواده است.
تناسب فرهنگی، مذهبی، اخلاقی و اجتماعی میان خانوادهها نقش مهمی در آرامش زندگی مشترک دارد.
اختلاف زیاد در ارزشها و سبک زندگی، در آینده زمینهساز سوءتفاهمها و تنشها میشود.
گرچه پول بهتنهایی خوشبختی نمیسازد، اما نداشتن حداقل امکانات زندگی، فشارهای زیادی بر رابطه وارد میکند.
توانایی مدیریت مالی، داشتن شغل پایدار و برنامهریزی اقتصادی، نشانه مسئولیتپذیری و آمادگی برای تشکیل خانواده است.
شخصیت افراد باید حداقل در برخی ویژگیهای اساسی به هم نزدیک باشد.
برای مثال:
فرد آرام با فرد بسیار عصبی
شخص منظم با فرد بیبرنامه
یا فردی بسیار درونگرا با شخص کاملاً برونگرا
ممکن است در طول زمان دچار اختلافهای عمیق شوند.
تناسب شخصیت، سازگاری و درک متقابل، پایههای یک زندگی آرام را تقویت میکند.
سلامت جسمانی و روانی، برای ادامه یک زندگی سالم ضروری است. وجود بیماریهای پنهان، اعتیاد، افسردگی درماننشده و مشکلات رفتاری کنترلنشده میتواند زندگی مشترک را تحت تأثیر قرار دهد.
شفافیت و صداقت در این زمینهها بسیار مهم است.
یکی از مهمترین دلایل موفقیت یا شکست زندگیهای مشترک، شیوه ارتباط زوجین است.
همسر مناسب کسی است که:
بتوانید با او آزادانه حرف بزنید
در هنگام اختلاف، گفتگو جای فریاد را بگیرد
حرفهای شما را بشنود، نه اینکه فقط بشنود که پاسخ بدهد
و درک متقابل داشته باشد
رابطهای که در آن ارتباط سالم وجود نداشته باشد، به تدریج سرد و آسیبپذیر میشود.
احترام متقابل پایه هر رابطه سالم است.
فردی که به شما، خانوادهتان، افکار و باورهایتان احترام نمیگذارد، در آینده نمیتواند شریک مناسبی برای زندگی باشد.
احترام پیوسته، عشق را مستحکم و رابطه را عمیقتر میکند.
عقل مهم است، اما احساس نیز بخش جداییناپذیر ازدواج است.
وجود حداقل جذابیت عاطفی و ظاهری، رابطه را گرم و پویا نگه میدارد.
البته تنها تکیه بر احساسات بدون معیارهای منطقی، اشتباه بزرگی است.
تعادل میان عقل و عشق، بهترین نتیجه را میدهد.
زوجین باید درباره آینده دیدگاههای مشترک داشته باشند؛ مثل:
ادامه تحصیل
شغل
مهاجرت
فرزندآوری
محل زندگی
سبک زندگی
هماهنگی در اهداف، مسیر زندگی را هموار میکند و از اختلافات آینده جلوگیری مینماید.
انتخاب همسر، انتخاب شریکِ تمام لحظات زندگی است.
همسری مناسب کسی است که:
با او آرامش داشته باشید،
در سختیها همراه شما باشد،
در خوشیها همراهتان بخندد،
و با شما برای ساختن آینده تلاش کند.
با در نظر گرفتن معیارهای اخلاقی، فرهنگی، عاطفی، اقتصادی و شخصیتی، میتوان انتخابی آگاهانهتر و آیندهای شادتر داشت.