صمیمیت با ارتباط شروع میشود. زن و شوهر باید هر روز—even اگر فقط ۱۰ دقیقه باشد—با هم خلوت کنند و درباره خودشان صحبت کنند. این صحبتها باید از دل باشند:
نه درباره کار یا مشکلات، بلکه درباره احساسات، آرزوها، خاطرات شیرین یا حتی حرفهای بیدلیل ولی خوشایند. این کار باعث میشود همدیگر را بیشتر بشناسند و احساس نزدیکی کنند.
مثال:
همسرت از خاطره دوران نامزدیتان حرف میزند، تو هم با لبخند گوش میدهی و چیزی به آن اضافه میکنی.
برخی فکر میکنند محبت یعنی هدیههای گران یا کلمات پر زرقوبرق. اما در حقیقت، محبت در چیزهای ساده است: یک چای داغ، یک پیامک محبتآمیز، گرفتن دستان همسر هنگام عبور از خیابان، یا حتی گفتن: "دوستت دارم".
چرا مهم است؟
وقتی محبت را در عمل نشان میدهی، همسرت حس میکند دیده و درک شده، و این باعث آرامش و نزدیکی بیشتر میشود.
یک رابطه نیاز به زمان دارد. باید وقتهایی را فقط برای "ما شدن" در نظر گرفت. گاهی پیادهروی شبانه، یا خوردن یک بستنی بیرون از خانه، به اندازه یک سفر بلندمدت میتواند تأثیرگذار باشد.
پیشنهاد:
یک شب در هفته را برای خودتان تعیین کنید و هر هفته در آن شب، چیزی با هم انجام بدهید.
وقتی زن و مرد با لحن محترمانه با هم صحبت میکنند، حتی در هنگام اختلاف، اعتماد و صمیمیت رشد میکند. تحقیر، تمسخر، داد زدن و قطع کردن حرف دیگری، زهر رابطه است.
تمرین:
در هنگام بحث، با جملات مثل "نظر تو برایم مهم است" یا "متوجه شدم چه میگویی" شروع کن، حتی اگر موافق نباشی.
تماس فیزیکی سالم، مثل بغل کردن، لمس شانه، گرفتن دست، باعث ترشح هورمونهایی مثل اکسیتوسین در بدن میشود که به آن هورمون عشق هم میگویند. این کار باعث ایجاد احساس امنیت و آرامش میشود.
نکته:
لمس، باید همراه با احترام به نیاز و احساس طرف مقابل باشد.
قدرشناسی، پایهی صمیمیت است. وقتی از کارهای همسرت—even کارهای تکراری مثل پختوپز یا رفتن سر کار—تشکر میکنی، او احساس ارزشمندی میکند و دلش به رابطهتان گرمتر میشود.
مثال:
"تشکر که لباسهام را اتو کردی. واقعاً خوشحال شدم."
هرکس روزهای سخت دارد. اگر در این روزها کنار همسرت باشی، فقط با گوش دادن، سکوت یا یک جمله دلگرمکننده، اعتماد عاطفی عمیقتری بینتان شکل میگیرد.
یادآوری:
گاهی فقط باید گوش بدهی، نه راهحل بدهی.