میل جنسی یکی از اساسیترین نیازهای انسانیست که در کیفیت روابط زناشویی و سلامت روانی فرد نقش مهمی ایفا میکند. با این حال، بسیاری از زنان در مقاطعی از زندگی خود با کاهش یا از بین رفتن میل جنسی مواجه میشوند.
این کاهش میل، نهتنها مشکل جسمی یا روانی زن نیست، بلکه معمولاً پیام یک مشکل عمیقتر است که باید آن را شناخت و درمان کرد.
هورمونهایی مانند استروژن و تستوسترون نقش حیاتی در تنظیم میل جنسی دارند. در دورههایی مانند یائسگی، بعد از زایمان، یا هنگام اختلالات قاعدگی، کاهش سطح این هورمونها میتواند باعث کممیلی یا بیمیلی کامل شود.
دیابت، مشکلات قلبی، کمخونی، دردهای مزمن، و سندروم تخمدان پلیکیستیک، همگی میتوانند توان و انگیزه جنسی زنان را کاهش دهند.
برخی داروهای ضدافسردگی، قرصهای ضدبارداری، داروهای فشار خون یا خوابآورها ممکن است تأثیر منفی بر میل جنسی بگذارند.
حالات روحی و روانی زنان، بیشترین تأثیر را بر میل جنسی آنها دارد. زن افسرده، حتی در رابطهای سالم، ممکن است هیچ اشتیاقی به رابطه جنسی نداشته باشد.
خستگی روزمره، مسئولیتهای خانوادگی و شغلی، یا استرس مالی میتواند ذهن را خسته و بدن را بیمیل کند. در چنین حالتی، رابطه جنسی به اولویت آخر تبدیل میشود.
زنانی که احساس زشتی، چاقی، کهولت سن یا بیارزشی دارند، کمتر میل به نزدیکی دارند، زیرا احساس "خواستنی بودن" ندارند.
نارضایتی از همسر، اختلافات حلنشده، بیمهری یا خیانت میتواند زمینهساز دوری و سردی جنسی شود. زنان بهطور طبیعی، رابطه عاطفی سالم را مقدم بر رابطه جنسی میدانند.
برای بسیاری از زنان، رابطه جنسی بدون نوازش، توجه و ارتباط عاطفی، تنها یک "وظیفه" است، نه "لذت". نبود این عوامل، اشتیاق را بهمرور از بین میبرد.
زنانی که از کودکی با این باور رشد کردهاند که "سکس گناه است"، یا "زن نباید میل جنسی داشته باشد"، معمولاً در بزرگسالی هم نمیتوانند ارتباط آزاد و سالمی با بدن و احساسات خود داشته باشند.
در برخی جوامع، زنانی که درباره سکس صحبت میکنند یا میل جنسی دارند، مورد سرزنش قرار میگیرند. این فشار اجتماعی، باعث سکوت و سرکوب میل میشود.
کاهش میل جنسی در زنان مسئلهای پیچیده و چندلایه است که نباید سادهانگارانه یا با سرزنش به آن نگاه کرد. شناخت دلایل واقعی آن، اولین گام برای درمان است. زوجین باید با گفتوگو، درک متقابل و در صورت نیاز، مراجعه به روانشناس یا پزشک متخصص، به بازسازی سلامت جنسی خود کمک کنند.
برای درمان کاهش میل جنسی، توجه به سه بُعد مهم ضروری است:
بدن (بررسی هورمونها و سلامت فیزیکی)
ذهن (مراقبت از روان و کاهش استرس)
رابطه (تقویت صمیمیت و محبت در زندگی زناشویی)