مسائل جنسی همواره جزو موضوعات حساس و پُرابهام در بسیاری از جوامع، بهویژه برای زنان، بوده است. خودارضایی یا masturbation یکی از رفتارهای طبیعی جنسی انسان است که در اغلب فرهنگها به دلیل تابوهای اجتماعی و مذهبی کمتر مورد بحث قرار میگیرد. با این حال، تحقیقات علمی نشان داده است که خودارضایی، در صورت انجام متعادل و سالم، میتواند تأثیرات مثبت زیادی بر سلامت جسمی، روانی و جنسی زنان داشته باشد.
خودارضایی به زنان کمک میکند تا با بدن خود بیشتر آشنا شوند. این شناخت شامل شناسایی نقاط حساس، درک میل جنسی و یادگیری روشهای رسیدن به اوج لذت است. این آگاهی باعث میشود زنان در روابط زناشویی خواستههایشان را بهتر بیان کرده و رابطهای سالمتر و رضایتبخشتر داشته باشند.
در جریان ارگاسم، بدن هورمونهایی مانند اندورفین، دوپامین و اکسیتوسین ترشح میکند که به کاهش استرس و اضطراب کمک میکنند. به همین دلیل، بسیاری از زنان پس از خودارضایی احساس سبکی و آرامش پیدا میکنند.
یکی از نتایج مثبت خودارضایی، بهویژه قبل از خواب، بهبود کیفیت خواب است. ارگاسم باعث آرامش عضلات و ذهن شده و فرد را برای خواب عمیق آماده میسازد.
وقتی زن بدن خود را بشناسد و نسبت به نیازهای جنسیاش آگاهی پیدا کند، اعتماد به نفس بیشتری در روابط زناشویی خواهد داشت. این اعتماد به نفس به افزایش صمیمیت و رضایت در رابطه کمک میکند.
خودارضایی گردش خون در اندامهای تناسلی را افزایش داده و به تقویت عضلات کف لگن کمک میکند. این امر در بلندمدت میتواند احتمال مشکلاتی چون بیاختیاری ادرار یا ضعف عضلات لگن را کاهش دهد.
برای زنانی که مجرد هستند یا شریک زندگیشان در دسترس نیست، خودارضایی میتواند یک روش ایمن برای کاهش فشار جنسی باشد، بدون اینکه در معرض بیماریهای مقاربتی یا روابط پرخطر قرار گیرند.
خودارضایی در زنان، اگر به شکل متعادل و سالم انجام شود، نهتنها یک رفتار طبیعی جنسی است بلکه میتواند تأثیرات مثبت فراوانی بر سلامت جسم و روان داشته باشد. از شناخت بهتر بدن گرفته تا کاهش استرس و تقویت عضلات لگن، همگی نشان میدهد که این رفتار بخشی از سلامت جنسی انسان است. با این وجود، مهم است که زنان تعادل را رعایت کنند و دچار افراط یا وابستگی نشوند تا این تجربه، نقشی سازنده در زندگیشان ایفا کند.